Το εντελώς νέο στοιχείο στη χτεσινή κινητοποίηση ήταν ότι
–για πρώτη φορά στα χρονικά- την
διοργάνωση είχε αναλάβει Επιτροπή Αγώνα, εκλεγμένη γι΄αυτό το σκοπό από την
πρόσφατη Γενική Συνέλευση των 2.300 συμμετοχών, τη μαζικότερη εδώ και
δεκαετίες. Ένας σημαντικός στόχος για
την Επιτροπή ήταν ο χαρακτήρας της συγκέντρωσης
: Στον αντίποδα της παρέλασης συνδικαλιστικών «ηγητόρων» και παραγόντων, την
αποθέωση της ανάθεσης και το φίμωμα των απλών συναδέλφων, η εκδήλωση θέλησε να
αποτελέσει βήμα για τον κάθε συνάδελφο, χωρίς ψευτο-ιεραρχίες και κούφιους από καθέδρας λόγους, ούτε
ηγεμονισμούς, και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.
Σημαντική συμβολή στη συγκρότηση και τη δράση της επιτροπής είχε ο Συντονισμός Δράσεων για το ΛΕΠΕΤΕ και το ΤΥΠΕΤ
(Ανοιχτή Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων-Συνταξιούχων ΕΤΕ, ΑΕΣ Συνταξιούχων ΕΤΕ,
Ομάδα Ενότητα και Δράση για το ΛΕΠΕΤΕ και το ΤΥΠΕΤ, Πρωτοβουλία Συνταξιούχων
ΕΤΕ), που πάλεψε από την αρχή της περιπέτειάς μας για το ΛΕΠΕΤΕ τη συγκρότηση
Επιτροπής Αγώνα που θα αναλάμβανε την οργάνωση και το συντονισμό των
αγωνιστικών μας κινητοποιήσεων.
Η πρόκληση ήταν μεγάλη και το εγχείρημα δύσκολο. Η Επιτροπή
Αγώνα είχε να αντιμετωπίσει τόσο την ανοιχτή υπονόμευση και τις τρικλοποδιές
από μεριάς Δ.Σ. ΣΣΕΤΕ (αρνήθηκαν ακόμα και την οικονομική κάλυψη της
κινητοποίησης), αλλά και την υπόγεια απαξίωση και απουσία της αναμενόμενης
στήριξης ακόμα και από μεριάς κάποιων
από το χώρο των φερόμενων ως αγωνιστικών δυνάμεων. Οι λόγοι πολλοί, ο κύριος
όμως είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στους συναδέλφους, η κατ΄ ουσία αμφισβήτηση
της δυνατότητας οργάνωσης ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος χωρίς «θεσμικές»
βοήθειες αλλά και της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Δυστυχώς η άποψη ότι ο
αγώνας δίνεται μόνο στα ΔΣ, στα δικαστήρια και στα υπουργικά γραφεία έχει
βαθιές ρίζες.
Χωρίς βοήθεια από τους μηχανισμούς του ΣΣΕΤΕ, με εχθρικά
αρκετά νομαρχιακά παραρτήματα της επαρχίας, χωρίς οικονομική ή στήριξη, η
Επιτροπή Αγώνα προσπάθησε να φέρει σε πέρας το εγχείρημα εντελώς «χειροποίητα» και το κατάφερε –παρά τις
αντιξοότητες.
Αυτό εκφράστηκε και στην πράξη, με την εκκωφαντική απουσία
–πλην ελαχίστων- της ηγεσίας του συνδικαλιστικού μας οργάνου (ΣΣΕΤΕ). Το ίδιο
ηχηρή υπήρξε η απουσία εκπροσώπων από το Σωματείο Εργαζομένων ( ΣΥΕΤΕ), εκτός
από την Πρόταση Προοπτικής, που από την αρχή στηρίζει και συνοδοιπορεί με τον
αγώνα των συνταξιούχων. Μάλιστα, όσον αφορά το ΣΥΕΤΕ, είχε κληθεί εξαρχής να
στηρίξει την κινητοποίηση κηρύσσοντας 3ωρη στάση εργασίας, πρόσκληση στην οποία
όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε, αλλά δεν εδέησε να παρευρεθεί ούτε καν για
χαιρετισμό.
Στην Αθήνα, τη συγκέντρωση στην Πλ. Κοτζιά -με πολύ
ικανοποιητική συμμετοχή- ακολούθησε πορεία προς τη Βουλή με ενδιάμεση στάση
κάτω από τα γραφεία του ΣΣΕΤΕ με σύνθημα
για άμεσες εκλογές στο Σύλλογό μας, καθώς είναι το επίδικο των ημερών, με
σοβαρές ενδείξεις ότι αυτό υπονομεύεται
από το «νέο» Δ.Σ.
Κοινή εκτίμηση τόσο της Επιτροπής Αγώνα, όσο και των ομάδων
και παρατάξεων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση είναι ότι ένα πρώτο στοίχημα
κερδήθηκε. Ακόμα και η ίδια η συγκρότηση μιας Επιτροπής Αγώνα μέσα από Γενική Συνέλευση -που να λειτουργεί
ανεξάρτητα από το κακόφημο και έκπτωτο ΔΣ- ήταν ένας στόχος που πάλευαν οι
αγωνιστικές δυνάμεις στο Σύλλογό μας ήδη από πέρυσι χωρίς να τον καταφέρνουν,
πολύ περισσότερο λοιπόν που η επιτυχία
της κινητοποίησης ανοίγει το δρόμο για παραπέρα βήματα. Αυτό που κυρίως όμως
αναδείχτηκε ήταν η δυνατότητες της οργάνωσης των αγώνων μας από τα κάτω,
ακηδεμόνευτα και χωρίς τα δεκανίκια των συνδικαλιστικών μηχανισμών.
