Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020

Τι αλλάζει με το νόμο Βρούτση για την επικούρηση

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
aeaesete.blogspot.com

ΝΕΟ ΔΩΡΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Μειώσεις  επικούρησης κατά 56,25% από όσα δικαιούμαστε από το ΛΕΠΕΤΕ

Με εκπρόθεσμη τροπολογία της Ν.Δ., που κατατέθηκε την Πέμπτη 19/3 σε νομοσχέδιο για τα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης και ψηφίστηκε αυθημερόν, ο Υπουργός Βρούτσης έδωσε ένα μεγάλο δώρο στην Εθνική Τράπεζα και ένα μεγάλο κτύπημα στους εργαζόμενους και συνταξιούχους της.
Δεν είναι λεπτομέρειες ότι αιφνιδιαστικά μπήκε, συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην «ολομέλεια» με λιγότερους από 6 βουλευτές παρόντες και ότι αυτό έγινε την πρώτη μέρα ισχύος της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων.
Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Βρούτσης, με την τροπολογία αυτή «σώζει την Εθνική Τράπεζα…». Ακριβώς γιατί επιχειρεί να την απαλλάξει δια νόμου από ποινικές ευθύνες και την οικονομική υποχρέωση να καλύπτει την καταβολή της παροχής του ΛΕΠΕΤΕ. Του λογαριασμού επικούρησης που η ίδια διαχειριζόταν και στον οποίο οι εργαζόμενοι της Εθνικής καταθέταμε τις εισφορές μας του διόλου ευκαταφρόνητου ύψους 12,5%. Εισφορές που χρησιμοποίησε για την χρηματοδότηση της ίδιας της Τράπεζας στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και για άλλους άγνωστους προορισμούς. Προφανώς το άνοιγμα του λογαριασμού και οι ποινικές ευθύνες των διοικήσεων της Εθνικής είναι υπό διερεύνηση, αλλά ωστόσο η ζημιά στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της Εθνικής είναι τεράστια.
Η Ν.Δ. συνέχισε στο δρόμο που άνοιξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της οποίας ξεκίνησε η αυθαιρεσία της διακοπής  της παροχής και λίγο πριν τη λήξη της θητείας της με το ν. Πετρόπουλου μετέφερε τις υποχρεώσεις της τράπεζας στο δημόσιο και συγκεκριμένα στο ΕΤΕΑΕΠ με μόνη υποχρέωση την καταβολή 40 εκατομμυρίων € ετησίως για 5 χρόνια (2019-2023). Ενώ οι συνταξιούχοι υπέστησαν μείωση της παροχής κατά 34% από το ν. Πετρόπουλου και έμειναν για 5 μήνες του 2019 απλήρωτοι.
Αλλά η Ν.Δ. προχώρησε ακόμα πιο αντεργατικά και ανάλγητα.
· Απαλλάσσει την Τράπεζα από την ετήσια καταβολή των 40 εκ. € για 5 χρόνια, έναντι 12% εισφορών επί των εν ενεργεία και συμψηφίζει τις μέχρι τώρα καταβολές της μέχρι το 2032.
· Καθιερώνει τρόπο υπολογισμού, ώστε να υπάρχει μείωση κατά 56,25 % από το ποσό που παρείχε ο ΛΕΠΕΤΕ για τους συνταξιοδοτηθέντες  μέχρι 31.12.2018. Συγκεκριμένα εισάγει συντελεστή 0,0045 Χ έτη ασφάλισης Χ συντάξιμες αποδοχές. Ο συντελεστής από 0,010285 επί ΛΕΠΕΤΕ, κατέβηκε στο 0,00675 με το ν. Πετρόπουλου και έπεσε στο 0,0045 με το νόμο Βρούτση. Τα ποσά της μείωσης μπαίνουν σε κουτάκι, που ανά πάσα στιγμή και με κάθε αφορμή όπως έκτακτη δημοσιονομική κατάσταση εξαφανίζεται, και σίγουρα μηδενίζεται από 1.1.2025.

· Ενώ, για τους συνταξιοδοτηθέντες μετά την 1.1.2019 διευκρινίζει ότι ο τρόπος υπολογισμού του ΕΤΕΑΕΠ που βάσει προηγούμενου νόμου θα τους έδινε μεγαλύτερες παροχές, λόγω μεγαλύτερου ύψους εισφορών δεν ισχύει επιλεκτικά και εκδικητικά για τους συνταξιούχους της Εθνικής, σε αντίθεση με άλλους κλάδους. Αναφέρει ότι η διαφορά με τον τρόπο υπολογισμού για όσους βγάζει μεγαλύτερες συντάξεις σε σχέση με το ύψος τους στις 31.12.2019 μηδενίζεται από 1.1.2025.
· Οι οφειλόμενοι μήνες του 2019 συμψηφίζονται μετά από συνυπολογισμό των καταβληθέντων με το νέο τρόπο υπολογισμού.
· Αναφέρει ρητά ότι οι συντάξεις των συνταξιούχων της Εθνικής από 1.1.2025 δεν αναπροσαρμόζονται.
Πρακτικά μια επικουρική παροχή από το ΛΕΠΕΤΕ του ύψους των 308 € , με το νόμο Πετρόπουλου έγινε 202 € και με τον νόμο Βρούτση γίνεται 135 €.
Έτσι, η Τράπεζα, τα στελέχη της και η κυβέρνηση ακολουθώντας τους νόμους της αγοράς, πανηγυρίζουν ότι η Εθνική Τράπεζα θα παρουσιάσει με τις προβλέψεις της καλή εικόνα για τα Λογιστιστικά Πρότυπα και θα διευκολυνθεί σε μελλοντική τιτλοποίηση, γιατί αντί της εγγραφής της υποχρέωσης καταβολής των 40  εκ. ετησίως, θα εμφανίζει την καταβολή των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών. Μόνο που πίσω από τα κέρδη τους βρίσκονται ανθρώπινες ζωές.
Ο Υπουργός Εργασίας (εργοδοσίας και τραπεζών) βαρύγδουπα επαίρεται ότι πειθάρχησε στη Eurostat, ότι έσωσε την εθνική οικονομία, τη φερεγγυότητα της χώρα που αλλιώς θα τιναζόταν στον αέρα, τους καταθέτες, τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας και το στόχο του πλεονάσματος της χώρας (!!), την ίδια ώρα που τα βάρη και τις υποχρεώσεις της τράπεζας τα μεταφέρει στο δημόσιο.  
Είναι δε τόση η υποκρισία που στην ομιλία του στη Βουλή αναφέρει ότι με το νόμο αυτό δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ παλιών και νέων συνταξιούχων, όταν και αυτός ο νόμος ορίζει διαφορετικό τρόπο υπολογισμού και ορίζει διαφορετικά τις συντάξιμες αποδοχές ανάλογα με την ημερομηνία συνταξιοδότησης. Και λέει ότι «ο ΛΕΠΕΤΕ που είναι κλειστό(??) ταμείο(!!) αποτελεί πρόβλημα πολλών ετών γιατί από το 2005 οι νεοεισερχόμενοι δεν ασφαλίζονται στο ΛΕΠΕΤΕ. Δεν ντρέπεται ; Δεν είναι τόσο μικρός που να μην θυμάται ότι το 2005 η κυβέρνηση της Ν.Δ. ήταν αυτή που ψήφισε το σχετικό νόμο με υπουργό Οικονομικών τον Αλογοσκούφη και Εργασίας τον Παναγιωτόπουλο.  
Δεν ξεχνάμε ότι οι ευθύνες του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλιστικού κατεστημένου σε ΣΥΕΤΕ και ΣΣΕΤΕ που  φτάσαμε ως εδώ είναι τεράστιες. Η αντίληψη των κοινών συμφερόντων εργοδότη-εργαζόμενου, της ταξικής συνεργασίας και της αποδοχής ως μοιραία επιλογή των επιδιώξεων τράπεζας με το πολύ-πολύ κάποια παζάρια για το ρυθμό της αφαίρεσης δικαιωμάτων οδηγεί στη συνολική χειροτέρευση της θέσης μας.
Είναι φανερό ότι η πολιτική που θέλει το κράτος να παρεμβαίνει για να σώζει τις τράπεζες, χαντακώνει εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και των ίδιων των εργαζόμενων και συνταξιούχων των τραπεζών, όπως και όλου του ελληνικού λαού και έχει συνέχεια, ελέω όλων των κυβερνήσεων. Τα τοκογλυφικά επιτόκια, οι κατασχέσεις, οι πλειστηριασμοί κατοικιών λαϊκών νοικοκυριών, οι υπέρμετρες χρεώσεις είναι πλευρές αυτής της πολιτικής.  
Οι νόμοι της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων, της στήριξης των τραπεζών οδηγούν σε ακραίες αντεργατικές πολιτικές σε βάρος του λαού, της δημόσιας υγείας, της ασφάλισης, της παιδείας και της πρόνοιας. Είναι εγκληματικές και τώρα βιώνουμε τις συνέπειες τους, όχι μόνο με την επίθεση στο ΛΕΠΕΤΕ,  αλλά και με την έξαρση της διάδοσης του κορονοϊού και τις αδυναμίες για την ουσιαστική προστασία όλου του πληθυσμού, λόγω των αντιλαϊκών περικοπών.
Οι θιασώτες της καπιταλιστικής οικονομίας, του «ελεύθερου» ανταγωνισμού, των νόμων της αγοράς και των ρατσιστικών, εθνικιστικών διαχωρισμών, που βρίσκονται και ανάμεσα στις τάξεις των συναδέλφων μας, ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους για όσα στηρίζουν τόσα χρόνια και ας βάλουν ένα φρένο στη συνεχή αλαζονική υπεράσπιση των επιλογών τους και στην επίθεση στις «ξύλινες» θέσεις όσων επιμένουμε στην ταξική οπτική και πάλη.
Οι συνταξιούχοι οφείλουμε με την εμπειρία και τη σοφία που έχουμε αποκτήσει να δούμε το συνολικότερο τοπίο, το δάσος και να μη μείνουμε στο δένδρο.
Να συνεχίσουμε τον αγώνα για το δικαίωμα μας στη ζωή και την ασφάλιση που δικαιούμαστε, μαζί με τους εν ενεργεία, όλους τους συνταξιούχους και όλο το λαό για να έρθουν καλύτερες μέρες για μας και τις επόμενες γενιές, χωρίς το ζυγό της υποταγής στα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών.

20/3/2010